Mark Mullins, Fluke Networks
Fiber optik konektörler, fiberi yerinde tutan çıkıntılı bir halka ve bir bağlantı noktası oluşturmak üzere fiberleri hizalamak ve birleştirmek için ilgili bir adaptör içeren fişler içerir. 1970'lerde tanıtılan ilk halkalar metal veya sert bir plastikten oluşuyordu ve daha sonra 1980'lerin ortalarında, seramik halkaların tanıtımı hizalamayı iyileştirdi ve daha düşük ekleme kaybı için imkan tanıdı.
Geçtiğimiz birkaç on yıl boyunca düşük ekleme kaybı performansı, düşük maliyet, daha yüksek yoğunluk ve / veya kolay sonlandırma sağlamayı amaçlayan çeşitli fiber optik konektörlerin piyasaya çıkışı söz konusuydu. Aslında, Fiber Optik Birliği'ne göre hepsinde yaklaşık 100 farklı tipte fiber optik konektör var. Neyse ki, tüm bu tip konektörlerin giriş ve çıkışlarını bilmenize gerek yok çünkü bugünün kablolama tesislerinde karşılaşabileceklerinizin çoğu mevcut. Bu standart uyumlu konektörler, EIA / TIA-604 Fiber Optik Konektörün Eşleşebilirlik Standartları(FOCIS) kapsamındadır.
Karşılaştığınız türlere ve bunların nasıl farklılık gösterdiğine daha yakından bakalım.
Ortak 2.5mm Konektörler
SC, FC ve ST fiber optik konektörlerin tümü 2,5 mm halka özelliğine sahiptir ve bu nedenle özel hibrid adaptörler kullanılarak karıştırılabilir ve eşleştirilebilir. Nippon Telgraf ve Telefon (NTT) tarafından geliştirilen SC konektörü, kare şekli ile kolayca tanınır. Yaylı bir halka ile itme-çekme hareketi kullanarak eşleşen geçmeli bir tasarıma sahiptir. Tek yönlü veya çift yönlü olarak temin edilebilen SC, TIA-604-3 (FOCIS-3) tarafından kapsanmaktadır ve mükemmel ekleme kaybı performansı ve hızlı dağıtımı nedeniyle, 1990'lara doğru tercih edilen bağlayıcı olarak hakim olmuştur. Simpleks ve dubleks uygulamalar için ikinci en yaygın fiber bağlayıcı türü olmaya devam etmektedir.
Kare plastik SC'nin aksine FC (halka konektör), seramik halkanın etrafında paslanmaz çelik bir kılıf kullanan yuvarlak dişli bir konektördür. TIA-604-4 (FOCIS-4) tarafından kapsanan FC, bir hizalama anahtarı kullanır ve yüksek titreşimli ortamlar için popüler olan vida sıkma benzeri bir hareket kullanarak sıkıca sıkılır. Birkaç yıl boyunca en popüler tekli bağlayıcı türü olmasına rağmen, yüksek maliyeti nedeniyle, diğer bağlayıcı türleri tarafından yaygın olarak değiştirildi.
TIA-604-2 (FOCIS-2) tarafından kapsanan ST bağlayıcı tipi, 1980'lerin sonunda AT&T tarafından tanıtıldı. FC'ye çok benzeyen yay yüklü bir konektör olmasına karşın dişli vida yerine süngü tasarım kullanır. Bu hızlı bağlantılı süngü tasarım, başlangıçta kampüs, işletme ve askeri çok modlu ağlar için ST konektörlerini popüler hale getirmiştir, ancak günümüzün telco ve FTTX tekli dağıtımları için tercih edilen açılı bir cilalamayı (örn. APC) desteklemediği için kullanımı son on yılda önemli ölçüde azaldı.
Küçük Form Faktörü
1990'ların sonunda, yüksek yoğunluklu ortamları desteklemek için küçük form faktörü (SFF) konektörlerine talep geldi. Orijinal olarak Lucent Technologies tarafından daha küçük, düşük kayıplı bir konektör isteyen telco müşterilerine yanıt vermek üzere geliştirilen LC konektörü, tüm SFF konektörlerinin en fazla başarısını elde etti. Lucent'in ilk yüksek lisans ücretleri nedeniyle yavaş bir başlangıç yaptı, ancak şu anda 1.25 mm'lik halka boyutu (SC, ST ve FC konektörlerinin yarısı büyüklüğü), düşük ekleme kaybı performansı ve genel güvenilirlik ile dikkat çekiyor. Bir RJ45 bakır konektöre benzer şekilde, LC, çekmeye karşı dayanıklılık sunan bir mandal tasarımına sahiptir. Daha küçük boyutuyla bir araya gelen bu tasarım, yüksek yoğunluklu ağlar için idealdir. Aynı zamanda sonlandırması kolaydır ve tek taraflı ve çift yönlü tasarımlarda, tekli modda (APC veya UPC) ve çoklu modda gelir. LC, TIA-604-10 (FOCIS-10) ile kapsanmıştır.
Japonya'da popüler olan MU gibi diğer 1.25 mm konektörler olsa da, LC artık hem tekli mod hem de çok modlu dağıtımlara hakim, bu da kısmen aktif ağ ekipmanlarındaki çoğalmasından kaynaklanmaktadır (Cisco SFP alıcı-vericileri tüm LC tipidir). TIA-604-12 (FOCIS 12) tarafından kapsanan, AMP tarafından geliştirilen MT-RJ, iki elyafı plastik bir halka içinde tutan ve hizalama için pimler kullanan maliyeti düşük çift yönlü çok modlu bir konektördür. Bu tasarım, seramik halkalarda görülen çiftleşme kalitesini sunmaz ve bu nedenle LC'den daha yüksek ekleme kaybına sahiptir. MT-RJ'in hizalama pimleri de temizlenmelerini zorlaştırır ve LC ile karşılaştırıldığında aktif ekipman üreticileri arasında çok az destek görmüştür.
Hız için Çoklu Fiber (ve Yoğunluk)
Bugünlerde sıklıkla duyacağınız fiber konektör, 10 veya 25 Gbps'de 4'ten fazla ileten 8 fiber 40 ve 100 Gig uygulamaları gibi yüksek hızlı çoklu fiber uygulamalarını destekleyen MPO (çoklu fiber itme) konektörüdür. MPO ayrıca alan tasarrufu ve yönetilebilirlik için, MPO'nun fan-out düzeneklerini kullanan LC'ler veya SC'ler gibi bir dubleks konektör tipine ayrıldığı omurga dubleks fiber uygulamaları için de kullanılır.
Bazen MTP markası adı verilen MPO, TIA-604-5 (FOCIS 5) kapsamındadır. Günümüzün çoklu fiber uygulamaları için en yaygın olan 8 veya 12 fiber dizileriyle 8 ile 72 fiber içerebilir. Her bir MPO konektörü, çiftleşme sırasında fiber uç yüzlerinin hizalanmasını sağlamak için erkek (pinli) veya dişidir (pinsiz). Çok lifli sabitlenmiş tasarımları nedeniyle, MPO konektörleri de düzgün bir şekilde konumlandırılmalıdır, böylece verici lifler diğer uçtaki uygun alıcı lifle eşleşecektir. Bu nedenle, MPO'lar, konektörün üst tarafında bir anahtar ve Fiber konumunun 1 olduğunu belirtmek için yan tarafta beyaz bir nokta içerir. MPO hakkında daha fazla bilgi edinmek için sayfamızı takip edebilirsiniz.