Mark Mullins, Fluke Networks
Polarite, manyetik alanın yönü veya elektrik akımı gibi akış yönünü tanımlar. Fiber optiklerde, bu tanım Fiber Polaritenin A-B-C’sidir.
Işık sinyalleriyle düzgün bir şekilde veri göndermek için, kablonun bir ucundaki fiber optik bağlantının iletim sinyali (Tx) diğer ucundaki karşılık gelen alıcıyla (Rx) eşleşmelidir.
Bu açık bir şekilde görünse de polarite, uzmanlar arasında en fazla anlaşmazlığa neden olan bir konudur. O yüzden bunu anlaşmazlığı çözülmesi gerekmektedir.
Anlaşılması Kolay Dubleks
10 Gig gibi dubleks fiber uygulamalarında, veri iletimi; her fiberin ucundaki vericiye ve diğer ucundaki alıcıya bağlandığı iki fiber üzerinde çift yönlüdür. Polaritenin rolü bu bağlantının korunmasını sağlamaktır.
Aşağıdaki grafiğe bakarsanız, channel’da kaç tane patch panel adaptörünün veya kablo parçasının olduğuna bakılmaksızın Tx'in (B) her zaman Rx'e (A) bağlanması gerektiğini kolayca görebilirsiniz. Eğer polarite korunamazsa, bir vericinin bir vericiye bağlanması gibi (B'den B'ye) polarite korunmazsa, aşikar olduğu üzere veriler kolayca hareket edemez.
Sektörün uygun polariteyi sağlayacak doğru bileşenleri seçmesine ve kurmasına yardımcı olmak için, TIA-568-C standartları, dubleks patch kablolar için A-B polarite senaryosunu önermektedir. Dublex A-B patch cord, A-B polaritesini dublex bir channel’da tutan düz bir bağlantıdır. Konnektörler eşleştirildiğinde ve doğru Tx ve Rx konumunu korunduğunda, her fiber konnektörünün bir anahtara sahip olduğu da göz ardı edilmemelidir.
Daha Karmaşık Multiple’lar
Dubleks fiber polariteleri basit görünmesine rağmen MPO tipi kablolar ve konnektörlerle çalışırken biraz daha karmaşık hale gelmektedir. Endüstri standartları, MPO'lar için üç farklı polarite yöntemine yönlendirmektedir; Metot A, Metot B ve Metot C. ve her metot farklı tipte MPO kabloları kullanmaktadır.
Metot A, bir ucunda key up konnektör ve diğer ucunda key down konnektörlü A Tip MPO trunk kablolarını kullanmaktadır. Böylelikle 1. pozisyonda (Tx) bulunan fiber diğer ucunda 1. pozisyona (Tx) gelmektedir.
Dubleks uygulamalar için Metot A kullanılırken, alıcı-vericinin bir ucundaki patch kablosunda konumun 1'den (Tx) konum 2'ye (Rx) geçmesi gerekmektedir. Bu da, fiberi cihaz arayüzünde 1. konumdan 2. konuma kaydıran bir A-A patch cord’u ile başarılmıştır.
Metot B, alıcı-verici çeviricisini elde etmek için her iki ucundaki anahtar konnektörlerini kullanır, böylece Konum 1'de (Tx) bulunan fiber, karşı ucunda Konum 12'ye (Rx) ulaşır, Konum 2'de (Rx) bulunan fiber ise, 11 (Tx) zıt ucunda konumlandırılır ve böyle devam eder. Çift taraflı uygulamalar için, Metot B her iki ucunda da düz A-B patch cord kullanmaktadır, çünkü alıcı-verici çevirisine gerek yoktur. Her iki uçta da aynı tip patch cord ile, hangi uçta hangi tip patch cord kullanılacak endişesi ortadan kalkmaktadır.
Metot C, A metodunda olduğu gibi bir ucunda key up konnektörü ve diğer ucunda key down konnektörü kullanmaktadır, ancak çeviri, her bir fiber çiftinin ters çevrildiği kablo içinde gerçekleşir, böylece 1 (Tx) pozisyonundaki fiber, karşı uçta 2 (Rx) pozisyonuna gelir ve 2 (Rx) pozisyonundaki fiber 1 (Tx) pozisyonuna gelir. Bu yöntem dubleks uygulamaları için iyi sonuç verse de, MPO arayüzünün 1, 2, 3 ve 4 konumlarının iletildiği ve 9, 10, 11 ve 12 konumlarının iletimi aldığı durumlarda 8-fiber 40 ve 100 Gig uygulamalarını desteklemez, bu nedenle tavsiye edilmemektedir.
Üç farklı polarite metodu ve her biri metot için doğru tip patch cord kullanma ihtiyacı varken kurulum hataları yaygın olabilmekedir. Neyse ki, Fluke Networks'ün MultiFiber ™ Pro'su, kullanıcıların patch cord’ları, permanent linkleri ve channel’ları doğru polarite için test etmelerini sağlar.